درود بر همه ی شما عزیزان 

 به کابین آرتمیس کابین ماه و شکار ,به دنیای شب خوش آمدید 

حضور گرم همراهانی که با کلمات خود شخصیت والا و ادب و منشی مثال زدنی را به نمایش می گذارند و با پیشنهاد و انتقاد های سازنده مارا در پیشروی یاری می رسانند باعث خوشحالی و خرسندی ماست و پذیرای چنین بزرگ منشانی بدون توجه به جنسیت هستیم.

هرگونه انتقاد یا پیشنهاد درباره عملکرد ,قالب ,برنامه ها و ... به ما یاری می رساند خواهشمندیم همراهیتان را از ما دریغ نکنید . 

همانطور که می دانید برخلاف دیگر کابین های اردوگاه عضویت در کابین ما با محدودیت جنسیتی همراه است اما این موضوع درباره همراهی با کابین صدق نمی کند . بنابراین :

اگر یک دورگه دختر هستید و درخواست شکارچی شدن دارید یا اگر در گروهبندی و تست تعیین از شکارچیان شناخته شدید سوگند یاد کنید

من خودم را به الهه آرتمیس متعهد می کنم 

من به مردان پشت میکنم وهرگز ازدواج نمی کنم وبه شکار می پیوندم

سپس دیگر مراحل عضویت و فعالیت  که به طور مفصل و کامل در ادامه ذکر شده را انجام دهید تا بتوانیم از حضورتان در این کابین بهره ببریم .

 برای خواندن قوانین کابین و نحوه عضویت به پیوند زیر مراجعه کنید . 

منتظر حضور و همراهی بی نظیرتان هستیم .

امشب شب یلداست.شبی که صدای قدم هایت بر روی خش خش برگ های خزان آواز دلنشین لالایی می شود برای پاییز و پلک هایش سنگین می شود طوری که حتی جادو ی سخنان آفرودایت هم نمی تواند او را بیدار نگه دارد و او به خواب زمستانی می رود اما رفتن خود را به یاد ماندنی می کند و برایت یلدایی ماندگار می سازد تا مشعل کانون گرم خانواده را روشن نگه داریم و نگذاریم باد سرد فاصله ها شمع محبت را خاموش کند.

امشب شب یلداست.شبی که با گرمای دستان خود انار محبت را دانه می کنیم و در کاسه های زندگی خود می ریزیم.شبی که پدربزرگ حافظ را به سفره هایمان می آورد و او برایمان غزلی می گوید از محبت و مهربانی .شبی که آخرین صفحات دفتر آذر ماه را ورق می زنیم و شمع های روشن پاییز را فوت می کنیم و دودش برای همیشه بر روی قفسه ی خاطراتمان می نشیند و به آسانی پاک نمی شود.

امشب شب یلداست.شبی که آتش گرم کرسی مادربزرگ بهانه ای می شود تا به دور از پیچ و خم و دست انداز های جاده زندگی کنار هم بنشینیم و از روز های خوب حرف بزنیم. دور آتش دوستی و محبت بنشینیم و خاطرات دیروز را  پلک بزنیم .بخندیم و برای دقایقی چند لباس سیاه غم و گرفتاری و فراموشی را از تن بیرون آوریم و لباس گرم عشق به خانواده را به تن کنیم تا مبادا سرمای فاصله و دوری بخوریم. می گذاریم هر چه تاریکی است،هر چه غم و خستگی هست تا سحر از وجودمان رخت ببندد.

فردا خورشید کمی دیر تر خواهد آمد.بیایید طولانی ترین شب سال آجیل حرف هایمان را در ظرف آشتی بریزیم.در ازدحام نگاه های مهربان پدر و مادر بنشینیم و پشمک لبخند بر روی لبانمان باشد.شمع خانه را با آهنگ دل برافروزیم و در چکاچک شمشیرهای سرد غم هندوانه شادی را ببریم.

امشب شب یلداست.سرهایتان را به سمت سفره ی شب یلدای آسمان پر آجیل ستاره بالا بگیرید. بوسه ای به میزبان تمامی سفره های کهکشان بفرستید و او را شکر گویید.لالایی شروع فصل سرما را برای درختان بخوانید و در آوازتان وعده ی شروعی به رنگ حیات بدهید

لبخند بزنید!!!شب همچنان ادامه دارد...

آنگاه که تولد دختری بیگناه مایه ننگ عربها بود! آنگاه که زندگی برای دخترکان ساعتی به طول نمی انجامید...نیاکان پاکمان,بلندترین شب سال را,شب تولد مینو(الهه زن) و میترا(الهه خورشید) را به نام یلدا نام نهادند,گرامی داشتند و شادی کردند.

ایران من... یلدایت مبارک

درودی به دل انگیزی صدای خش خش برگ های پاییزی زیر قدم های شما دورگه های عزیز

قبل از هر چیزی جا داره فرا رسیدن این ایام بسی دل انگیز رو بهتون تبریک  یا تسلیت عرض کنم....خسته هم نباشید....روز اول!

اینم از قسمت جدید...خب در حقیقت پارت اول...داستان از این قراره که من این قسمت رو نوشتم تو A4 شد 18 صفحه...از اونجایی که طبق قرار نصف تایپ با من و نصف دیگه با اسکایلره من 9 صفحه اول رو تایپ کردم(البته تو ورد شد 11 صفحه) ولی اسکایلر جان به دلیل کمبود وقت نتونست 9 صفحه آخر رو تایپ کنه برای همین(و اینکه دلم به حال چشمایی که قراره مدتی زل بزنن به نمایشگر) قرار بر این شد که همون 9 صفحه ی اول رو بزاریم...

من ؟! پر از بدی !یا غوطه ور در تاریکی! منی هست و...من بود و نبود تمام منیت...من که به وجودم نه کمی احساس مانده و نه به قول دیگران ذره ای رحم

نه لطافتی و نه ضعفی که برا رهایی از ان به اغوشی ارام پناه برم !